يونان

فرمت فایل: ورد – Word  

مرجع فایل – قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 77
فن خطابه : يونانيان هم ذهني سياسي داشتند و هم مردمي مرافعه جو بودند، و فنون سخن گفتن براي آنها وسيله اي سودمند براي تأثيرگذاري بود، همانگونه كه در مردم سالاري جديد اينگونه است؛ در حالي كه بر حسب روحيه بي قرار آنها در خصوص كنجكاوي عقلاني، نظريه سخن گفتن در ميان آنها بيشتر مورد توجه قرار گرفت تا در اجتماعات جديدي كه اشتغال آن در آنها به همان اندازه حايز اهميت است. پيش از زمان ارسطو چند رساله در باب ‹‹فن سخن آوري›› نوشت بوده اند؛ با اين حال گلايه ارسطو اين است كه در آنها از عنصر استدلالي در خطابه غفلت كرده اند و موادي از قبيل برانگيختن احساسات در مخاطبان را بيش از اندازه پرورانده اند. خود ارسطو نقش توسل به احساسات را مي پذيرد، اما تأكيد مي كند كه احساسات بايد از طريق خود سخن توليد شود نه از راه ترفندهاي اتفاقي ناچيزي كه در محكمه هاي يوناني معمول است.1 به واقع، ارسطو اين نقص نويسندگان قبل را ناشي از اين مي داند كه آنها بيشتر به خطابه در محكمه ها مي پرداخته اند تا به شاخه سياسي و اصيل تر اين فن. او متعهد مي شود كه در هر دو جنبه آثار اسلافش را بهبود بخشد.2 بر عنصر استدلالي در خطابه در همان آغاز و در سراسر (رساله) تأكيد شده است. خطابه به عنوان قرينه يا شاخه اي از ديالكتيك توصيف شده است.3 خطابه با ديالكتيك بيشتر ارتباط دارد تا با برهان علمي؛ همانند ديالكتيك با استدلال هايي سر و كار دارد كه دانش هيچ علم خاصي را پيش فرض ندارند بلكه چنان اند كه هر آدم عاقلي مي تواند آنها را به كار بگيرد و از آنها پيروي كند. خطابه در اصل، همچون ديالكتيك، درباره هر موضوعي مي تواند بحث كند، اما عملاً اغلب با موضوعاتي سر و كار دارد كه مردم درباره آنها تبادل نظر مي كنند و از اين رو خطابه به علمي غير از منطق مربوط است؛ خطابه ‹‹فرع ديالكتيك و فرع

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .