تحقیق درد ثانويه به آسيب‌هاي نخاعي

فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل – قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 20
درد ثانويه به آسيب‌هاي نخاعي: علايم باليني، شيوع و اصطلاحات درد يك جزء همراه بسيار ناتوان كنندة آسيبهاي نخاعي (SC1) است كه باعث افزايش فشار بر بيماراني مي‌شود كه در اثر اين آسيب‌ها دچار تروهاي فيزيكي و عاطفي مي‌باشند. با وجودي كه از بين رفتن فعاليت مهم ترين عارضه آسيب‌هاي نخاعي محسوب مي‌شود، درد نقش مؤثري در توانايي چنين افرادي در بدست آوردن حد ايده‌آل فعاليت خود دارد. نتايج يك همه‌پرسي در انگلستان نشان مي‌دهد كه در 11 درصد افرادي كه به اين مطالعه 37 درصد بيماران دچار آسيب نخاعي با ضايعات بالاي قفسه درصدي و يا گردني و 23 درصد بيماران با ضايعات پائين توراسيك و يا لومتوماكرال حاضر بوده‌اند به جاي تسكين درد، فعاليت مثانه، روده و يا حتي فعاليت جنسي خود را از دست بدهند، نشان داده شده است. با وجودي كه ضايعات نخاعي يك مشكل شناخته شده مي‌باشند عدم تناسب در ميزان شيوع گزارش شده آن وجود دارد. بعلاوه لغات و روش‌هاي بسيار متعدد و متفاوتي براي طبقه‌بندي انواع درد ناشي از ضايعات نخاعي استفاده مي‌شود. اين مقاله به بررسي اپيدميولوژي و علايم باليني درد ضايعات نخاعي پرداخته و روش‌ها مختلف موجود براي تقسيم‌بندي آن را توضيح خواهد داد. ما از اصطلاحاتي كه توسط كميتة طرح ضربت درد پس از ضايعات نخاعي توسط انجمن جهاني مطالعه درد ابداع شده است استفاده خواهيم كرد. اپيدميولوژي شيوع و رواج درد ضايعات نخاعي: مطالعات بسياري به بررسي شيوع درد ضايعات نخاعي پرداخته‌اند. يك جمع‌بندي از مجموع 15 مطالعه در اين رابطه نشان مي‌دهد كه حدود 69 درصد چنين بيماراني دچار درد شده و تقريباً يك سوم آنها درد خود را شديد ذكر مي‌نمايند. مطالعات متعدد جديدتري نيز اين يافته‌ها را تأييد كرده‌اند. مطالعه‌اي روي 901 بيمار نشان داده است كه شيوع درد مزمن حدود 66 درصد است. يك بررسي پرسش نامه‌اي نيز شيوع حدود 66 درصد و دو مطالعه طولي نيز شيوع 64 درصدي در 6 ماه و 63 درصدي در 12 ماه در پي‌گيري‌هاي پس از ترخيص از بيمارستان پيدا كرده‌اند.

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .